លោក គឹមចន បានបង្កើតការ ដាំបន្លែគ្រប់នៅផ្ទះ គឺ ដើម្បីកាត់បន្ថយភាពក្រីក្របានមួយកំរិត។
លោក មានអាយុជាង 50 ឆ្នាំ លោកពុំបានទៅរកសុី ទីឆ្ងាយដូចគេទេ។ដូច្នេះមានតែបង្កើតរបរដំណាំនៅនិងផ្ទះ ដែលបានរៀន ពី អង្គការវឌ្ឍនៈភាព ជួយបណ្ដុះបណ្ដាល ពី បៀបដាំបន្លែ។បន្ទាប់ ពី មានចំណេះដឹងក្នុងការដាំដំណាំ លោកបានបង្កើតដំណាំខ្នាតតូចមួយ ដែលមានទំហំដីបណ្ដោយពី 20 ទៅ 30 ម៉ែត្រ។
លោកដាំបន្លែរយៈពេល 4 ឆ្នាំហើយមាន ត្រសក់ ត្រកួន ម្ទេស ននោងត្រឡាច និង ដំណាំគ្រប់មុខមួយចំនួនទៀត។ដោយសារលោក បាន រាន ដីថ្មី ហើយជម្រះស្មៅ និង ជីកគល់ដំណាំចាស់ៗ ចោល សម្រាប់ដាំបន្លែថ្មី ដូច្នេះគេពុំសូវឃើញមានបន្លែឡើយ។លោកឲ្យដឹងថាការស្រោចទឹកដំណាំ គឺ យើងបូមពីទន្លមកស្រោច។ក្រោយបានផលមានគេមកទិញដល់ផ្ទះ ឬ យកទៅបោះឲ្យម៉ូយនៅផ្សារ។ លោកបន្តថាក្រោយបង្កើតដំណាំខ្នាតតូចក្នុងគ្រួសារ ឃើញថាជីវភាពគ្រួសារខ្ញុំបានគ្រាន់បើជាងមុន អាចរកលុយ ឱ្យកូនទៅរៀនបានទៀតផង។
អ្នកស្រីចនណាំងជីនវិញ ឲ្យដឹងថាខ្ញុំបង្កើតការដាំដុះ ពីអង្គការវឌ្ឍនភាពអ្នកស្រី ជាជនជាតិភាគតិចលាវ ។ ហើយបានប្ដីមកនៅស្រុកនេះ បន្ថែមថាខ្ញុំដាំបន្លែបានការឧបត្ថម្ភពីអង្គការវឌ្ឍនភាព បង្រៀនជាលក្ខណៈកសិកម្មខ្នាតតូច។ក្រោយពី បានដាំបន្លែមក ឃើញថា ជីភាពគ្រួសារខ្ញុំធូរធារជាងមុន។ ហើយម្យ៉ាងទៀតកូនស្រីរបស់ខ្ញុំមានអាយុ 5 ឆ្នាំ ខ្វះអាហារូបត្ថម្ភ តាំង ពី អាយុ១ឆ្នាំ ក្រោយខ្ញុំដាំបន្លែមក និង យកមក ធ្វើ បបរគ្រប់គ្រឿងឲ្យកូនញ៉ាំ ឃើញថាឥឡូវ គាត់មានសុខភាពល្អ។
គួរបព្ជាក់ថាកូនរបស់អ្នកស្រី ខ្វះអាហាររូបត្ថ្ភម្ភតាំងពីអាយុ១ឆ្នាំ ម្លេះ? មានសភាពស្គមស្គាំងខ្លាំងណាស់។តែឥឡូវក្មេងស្រីនេះមានអាយុ 5 ឆ្នាំហើយ។ក្រោយពីបានបរិភោគបបរគ្រប់គ្រឿងដែលមានបន្លែដាំគ្រប់មុខ យកមកធ្វើបបរ ឃើញថាឥឡូនេះ កូនអ្នកស្រីឡើងទម្ងន់បានជាង 10 គីឡូ។
លោក ជួន វីរៈ មន្ត្រីសម្របសម្រួលរបស់សហគមន៍អង្គការវឌ្ឍនភាព ប្រចាំស្រុកសៀងងបូក ឲ្យដឹងថាអង្គការវឌ្ឍនភាពសហការជាមួយអង្គការភ្លែន បាន បង្កើត គម្រោងនេះ ដើម្បីទ្រទ្រង់ទៅលើស្ត្រីមានផ្ទៃពោះ និង កុមារតូចៗដើម្បីឲ្យគាត់ទទួលបាននៅអាហារូបត្ថម្ភគ្រប់គ្រាន់ក្នុងការបរិភោគបន្លែ។អញ្ចឹងបើសិនជាគាត់មានបន្លែ ខ្លួនឯង គាត់នឹងចំណេញ 15 ម៉ឺនរៀល ដោយបានបន្ថែយកទៅលក់ផង គាត់ និង ទទួលផលចំណេញមកវិញដើម្បីបានថវិកាយកមកទ្រទ្រង់ជីវភាពគ្រួសារគាត់។
ការដាំបន្លែបន្ថែមមានលក្ខណៈជាគ្រួសារ គឹបានសេចក្តីថាជួយទ្រទ្រង់ជឹវភាពគ្រួសារផងនិងទទួលបាននូវផលចំណេញទៀត ។ នេះជារបរកសិកម្មរបស់គ្រួសារលោកគឹមចន បែបលក្ខណ:ខ្នាតតូចនៅ ស្រុកសៀងបូក ខេត្តស្ទឹងត្រែង ៕
