ដោយសារការបាក់ជណ្តើរមានរយៈពេលជាង 2 ឆ្នាំមកហើយពុំទាន់មានជំនួយជួយកសាងជណ្ដើរុនេះឡើងវិញទេ។ដូច្នេះការមកមើលត្រីដែលមាននៅក្នុងស្រះទឹកនោះគឺជួបការលំបាកបន្តិចហើយ។ឥឡូវនេះហាក់បីដូចជាថយចុះចំនួនប្រជាពលរដ្ឋដែលធ្លាប់មកមើលត្រីនៅវត្តនេះ ពុំឃើញមកដូចមុនៗទៀតទេ។ឯការលក់នំរបស់ដូនជីបន្តិចបន្តួចក៏ត្រូវបាត់បង់ចំណូលដែរ។
ការអំពាវនាវពីរពុទ្ធបរិស័ទជិតឆ្ងាយដែលធ្លាប់មកកាន់ វត្ត(ជេតពន) ពោរពេញដោយម្លប់ឈើ ត្រឈឹង ត្រឈៃនិងសម្បូទៅដោយត្រីធំៗមាន ដែលពលរដ្ឋ តែងតែមកមើល ហើយទិញនំ ចំណី បោះឱ្យត្រីស៊ីជាប្រចាំ ។ពេលនេះប្រជាជនក៏ពុំសូវឃើញមាន វត្តមានដូចមុនទៀត។ ដោយសារតែជណ្ដើរពិបាកចុះយក នំ ចំណី ឲ្យត្រីស៊ី។
ប្អូនប្រុសឆេងហ័រក្នុងវ័យ 12 ឆ្នាំរស់ភូមិស្ដៅ ឃុំស្តៅ ស្រុកកងមាស ខេត្តកំពង់ចាម ដែលធ្លាប់លក់នំជាប្រចាំ បាននិយាយថាខ្ញុំ លក់ នំឲ្យយាយខ្ញុំដែលសំណាក់ធម៌នៅវត្តនេះក្រោយពីទំនេរ ពីការសិក្សា។ដើម្បីជួយរកលុយជូនគាត់ទិញម្ហូបធ្វើចង្ហាន់ប្រគេនព្រះសង្ឃ។ប្អូនបព្ជាក់ថានំក្នុងមួយកញ្ចប់ធំ។មាន១២កព្ចាប់តូចៗ។ ១កព្ចាប់តូច តម្លៃ 2,500 ឥឡូវនេះ លកមិនសូវដាច់ទេព្រោះមនុស្សមិនសូវមកមើលត្រី ដោយសារតែជណ្តើរចុះ យកនំចំណី ឱ្យត្រីស៊ី ត្រូវបាក់បែក ខ្ទេចខ្ទីអស់ហើយ។ដូច្នេះខ្ញុំចង់អំពាវនាវដល់សប្បុរសជននានាជួយធ្វើឲ្យផងដើម្បីឲ្យប្រជាពលរដ្ឋមកពីទីឆ្ងាយឬជិតបានមកមើលត្រីទៀត។ខ្ញុំក៏បានលក់នំទៀតដែរ។ដើម្បីយកលុយខ្លះជួយលោកយាយ ធ្វើចង្ហាន់ប្រគេនព្រះសង្ឃ។
អ្នកនាងរិតរ័ត្ន កំពុងលក់នំចំណី បានបញ្ជាក់ថា ជណ្ដើរដែលពុទ្ធបរិស័ទជិតឆ្ងាយ តែងតែចុះមកមើលត្រីនៅស្រះនេះឥឡូវមានភាពស្ងាត់ជ្រងុំ មិនអ៊ូរអរដូចមុនទៀតទេ ខ្ញុំធ្លាប់លក់នំ១ថ្ងៃបាន 4 .5 ម៉ឺនដែរ តែពេលនេះត្រូវថយចុះ។ ខ្ញុំវិញក៏ចង់បានជណ្ដើរសម្រាប់ ឲ្យពុទ្ធបរិស័ទចុះទៅមើលត្រីដូចមុនៗដែរ។ដើម្បីខ្ញុំបានលក់នំដាច់ជួយរកចំណូល ធ្វើចង្ងាន់ប្រគេនដល់ព្រះសង្ឃ។
ព្រះចៅអធិការវត្ត(ជេតពន)ហៅវត្តត្រី ឌីឌីនបញ្ជាក់ថាអាត្មាក៏ចង់ឱ្យពុទ្ធបរិស័ទដែលមានសទ្ធាជ្រះថ្លា ជួយកសាងជណ្ដើរចុះមើលត្រីនេះដែរ។ តែអាត្មាធ្លាប់បានប្រកូកប្រកាសដែរ។ តែអាស្រ័យទៅលើពុទ្ធបរិស័ទដែលមានសទ្ធាជ្រះថ្លាក្នុងការធ្វើបុណ្យជួយដល់វត្តអារ៉ាមយើងនេះ។ លីតា
