ផ្ទះជនជាតិភាគតិចពីបុរាណរបស់កូនកំលោះ កូនក្រមុំបានក្លាយជាទំនៀមទម្លាប់មួយដែលបានបន្សល់ទុកឱ្យមនុស្សជំនាន់ក្រោយបានឃើញបានយល់តិចតួចបំផុតអាស្រ័យដោយសារប្រទេសជាតិមានការវិឌ្ឍន៍ជឿនលឿនទៅមុខដែលធ្វើឱ្យបងប្អូនជនជាតិភាគតិចប្រែក្លាយលែងមានការសាងសង់ផ្ទះកូនកំលោះ កូនក្រមុំទៀតមកសាងសង់ជាផ្ទះថ្មផ្ទះឈើស្កឹមស្កៃទៅវិញ។
ផ្ទះបុរាណ ឬផ្ទះប្រពៃណីជនជាតិភាគតិចនេះកសាងឡើងពីឈើសសរចំនួន៦ដើម ជាឈើសុក្រុំ ឬឈើត្រាវដែលមានកម្ពស់ជាង៣ម៉ែត្រដោយការប្រក់ដំបូលនិងគៀបជញ្ជាំងពីស្លឹកខាត់ម៉ា ដែលគៀបជាមួយឫស្សីដែលមានអាយុកាលបាន៣ឆ្នាំផងដែរ ។ ស្លឹកខាត់ម៉ានេះអាចរកបាននៅក្នុងតំបន់ខេត្តរតនៈគិរីនេះតែម្តង។ នេះជាការលើកឡើងរបស់លោក សំអឿន មន្ត្រីខេត្តរតនៈគិរីបានឱ្យដឹងបន្ថែមទៀតថាផ្ទះកូនកំលោះរបស់ជនជាតិភាគតិចត្រូវមានកម្ពស់ជាង៣ម៉ែត្រ ចំណែកផ្ទះកូនក្រមុំមានកម្ពស់១ម៉ែត្រកន្លះហើយនេះជាផ្ទះបុរាណកាលតៗគ្នា ។ រហូតមកដល់បច្ចុប្បន្នផ្ទះទាំងនេះ ត្រូវបានបាត់រូបរាងអស់ទៅហើយក៏ដោយសារការវិឌ្ឍន៍របស់ប្រទេសជាតិបានប្រែក្លាយបងប្អូនយើងបត់បែនធ្វើផ្ទះថ្មនិងផ្ទះឈើរស់នៅយ៉ាងកក់ក្តៅទៅវិញ។ផ្ទះបុរាណកូនកំលោះ កូនក្រមុំរបស់ជនជាតិភាគតិចនៅតែឃើញមាននៅតាមរមណីយដ្ឋានធំៗប៉ុណ្ណោះ ហើយលោក សំអឿន បានមានប្រសាសន៍ថាបើមានបងប្អូនយើងចង់បាននិងចង់សាងសង់ផ្ទះបុរាណនេះក្នុងខេត្តរតនៈគិរីអាចកម្ម៉ង់បានដោយមានបងប្អូនយើងអាចធ្វើបានយ៉ាងល្អថែមទៀតផង៕ កញ្ញា វ៉ាត.
